MDK. Gitariada lubińska – wycieczka archeologiczna (15)

Udostępnij

Działania gitariadowe w Lubinie zostały zapoczątkowane w 1982 r. i prowadzone były w kolejnych latach w ramach zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych, tj.: 1) gitarowej pracy u podstaw (zajęć indywidualnych i grupowych w kole gitarowym MDK, kilku klubach osiedlowych i zakładowych domach kultury, indywidualnej nauki gry w klasie gitary w PSM I stopnia, grupowych zajęć gitarowych w klasach Zespołu Szkół Ekonomicznych i specjalnej klasie gitary w I LO oraz Dolnośląskiej Fabryce Instrumentów Lutniczych Defil); 2) działalności zespołów muzycznych (instruktorskiej pracy z zespołami młodzieżowymi w DKZM/CK Muza, MDK, Zespole Górniczych, Zakładowym Domu Kultury ZG Lubin w D-25, w klubie osiedlowym „Nasza Chata” i klubie Żuraw).

Reklama
  • *Już w latach 1990-1994 działalność koncertowo-popularyzatorską prowadziła grupa „EJA” Masters. Występowała ona w nietypowym składzie instrumentalnym, w którym wiodącą rolę pełnił akordeon. Od początku grał na nim z maestrią i wirtuozerią Julian Kwiatkowski, a skład zespołu doskonale uzupełniali: Elżbieta Wójtowicz – utalentowana pianistka oraz lubiński „dinozaur” gitary – Andrzej Ossowski. Cała trójka zajmowała się wtedy pracą pedagogiczną w PSM I stopnia w Lubinie. Początkowo zespół występował jako duo (akordeon-gitara) i prezentował swój program głównie w klubie Żuraw. Później otrzymał propozycję wyjazdu do Francji, gdzie koncertował w 3-osobowym składzie (wcześniej do grupy dołączył wiolinista i ceniony lubiński lutnik Tadeusz Jasiurkowski). Lubinianie korzystnie zaprezentowali się w środowisku polonijnym (m.in. w sali koncertowo-tanecznej „Le Gaity” u Stefana Kubiaka i otrzymali propozycję stałej współpracy). Jednak od 1991 roku już jako „EJA” (z Elą Wójtowicz) zespół nauczycieli lubińskiej szkoły muzycznej występował w Lubinie i na terenie ówczesnego województwa legnickiego (m.in. w lubińskich przedszkolach, w kawiarni Świerszcz klubu Żuraw, w finale głogowskiego „Kalafiora`91”, gdzie mimo zdecydowanej dominacji grup rockowych, został zauważony i wyróżniony). Na program muzyczny „mastersów” składały się własne opracowania utworów, które były stylizacją muzyki ludowej różnych narodów europejskich, a także kompozycje muzyki rozrywkowej z elementami bluesa, rocka i jazzu. Od 1994 roku działalność „EJA” Masters kontynuowało Simple Duo.

Od 1998 roku ww. działania prowadzone były głównie w oparciu o zasoby trzech wiodących samorządowych ośrodków kultury: Młodzieżowego Domu Kultury, Miejskiego Impresariatu Kultury i CK Muza. Rozwinięte zostały także działania mające na celu tworzenie sieci powiązań pomiędzy tymi oraz innymi lokalnymi podmiotami publicznymi, prywatnymi i obywatelskimi.

Działania gitariadowe w Lubinie zostały zapoczątkowane w 1982 r. i prowadzone były w kolejnych latach w ramach zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych, tj.: 1) gitarowej pracy u podstaw (zajęć indywidualnych i grupowych w kole gitarowym MDK, kilku klubach osiedlowych i zakładowych domach kultury, indywidualnej nauki gry w klasie gitary w PSM I stopnia, grupowych zajęć gitarowych w klasach Zespołu Szkół Ekonomicznych i specjalnej klasie gitary w I LO oraz Dolnośląskiej Fabryce Instrumentów Lutniczych Defil); 2) działalności zespołów muzycznych (instruktorskiej pracy z zespołami młodzieżowymi w DKZM/CK Muza, MDK, Zakładowym Domu Kultury ZG Lubin w D-25, w klubie osiedlowym „Nasza Chata”).

Od 1998 roku ww. działania prowadzone były głównie w oparciu o zasoby trzech wiodących samorządowych ośrodków kultury: Młodzieżowego Domu Kultury, Miejskiego Impresariatu Kultury i CK Muza. Rozwinięte zostały także działania mające na celu tworzenie sieci powiązań pomiędzy tymi oraz innymi lokalnymi podmiotami publicznymi, prywatnymi i obywatelskimi.

Złota dekada gitariady – zapowiedzi

Tuż po wyborach samorządowych w 1998 roku, w Lubinie dało się zauważyć pewne wzmożenie w lokalnym środowisku kultury. Ożywienie to nie ominęło również lubińskich mikrośrodowisk muzycznych, które zepchnięte gdzieś na margines kultury, odczuwały permanentny brak przyzwoitych miejsc do organizowania prób i koncertów w profesjonalnych warunkach. Pierwsze symptomy ożywienia pojawiły się w 1995 r. wraz z rozpoczęciem działalności koncertowo-popularyzatorskiej grupy Simple Duo. W małych salach MDK systematycznie odbywały się wówczas kameralne koncerty, które w pierwszej fazie aktywizowały przede wszystkim uczestników koła gitarowego oraz lubińskich muzyków starszego pokolenia. Powrót zespołów młodzieżowych do MDK zaktywizował ich liderów i doprowadził w 1998 r. do zapoczątkowania w placówce koncertów pn. Lubińskie Prezentacje Muzyczne (LPM). Na fali ożywienia powstały przynajmniej dwa nowe stowarzyszenia kultury: Stowarzyszenie Organizatorów Kultury STOK i Stowarzyszenie Kultury Niezależnej „SKAN, które wspierały organizację kolejnych koncertów w ramach LPM. W tzw. międzyczasie w Miejskim Impresariacie Kultury nastąpiła zmiana dyrektora. W połowie 1999 r. do grona organizatorów LPM dołącza MIK oraz kilku liderów lokalnego środowiska muzycznego (Belushi, Robi, Mikołaj Rybacki i inni) – co przyczyniło się do usprawnienia organizacji oraz łatwiejszego pozyskiwania sponsorów i patronów medialnych organizowanych koncertów.

W MDK w ramach LPM koncertowały wówczas takie zespoły, jak: Sachem, Percival Schuttenbach, Clover, Naga, Awaria, Maria Nefeli, Fiordnes, Schemat, Out of body experience, The Vodka, Klinika, Pozytywna Grupa Reggae, Kundel Band, Dziki Kwiat, Foster Child, Motylanoga, Niebieskie Teksasy, Maciek Czubaty.

  • *Koncerty udawały się bardzo dobrze i na stałe wpisały do kalendarza imprez muzycznych miasta, ale raczej ich drugiego obiegu. Za każdym razem MDK mógł zapewnić tylko salę i wspomaganie organizacyjne kilku osób tam zatrudnionych. Świetnie, że udało się zaktywizować środowisko muzyczne, które we własnym zakresie organizowało cały sprzęt nagłośnieniowy (aparaturę mikrofonowa z obsługą, back line, transport), dbało o sprawy porządkowe w czasie koncertów oraz wyszukiwało coraz to nowe i ciekawe kapele nie tylko z Lubina. Z czasem okazało się, że sala MDK jest już za mała ze względu na duże zainteresowanie koncertami wśród miejscowej młodzieży…

Lokalni artyści częściej gościli ze swoimi wytworami na ogólnomiejskich imprezach (m.in. w ramach Niedziel w Parku czy WOŚP – pierwszej znaczącej imprezy dla dalszych działań gitariadowych).

VII Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy

  • W 1999 r. we współpracy z Komendą Hufca ZHP w Lubinie i Stowarzyszeniem STOK organizowano VII finał WOŚP, który odbył się w MDK. Wolontariusze ZHP kwestowali na ulicach miasta; drużyny harcerskie stworzyły ciepłą atmosferę na sali MDK; soliści i zespoły (m.in. Piotr i Paweł Jasiurkowscy, Bogumiła Kwiatkowska, Beata Dunin-Wąsowicz oraz Simple Duo, Anthropos, A`vista, Impuls, zespół wokalno-taneczny MDK) wprowadzili publiczność w świat sztuki muzycznej i udowodnili, że muzyka taneczna może być też muzyką koncertową o wysokich walorach artystycznych. Twórcy kultury ze Stowarzyszenia STOK (Maria Białek, Urszula Urbaniak, Maria Borowicz, Jerzy Kosiński, Jerzy Nowak) ofiarowali swoje prace artystyczne, które znalazły nabywców na kiermaszu zorganizowanym w MDK i wzbogaciły konto WOŚP. Mirosław Gurgul – właściciel sklepu muzycznego PIANOFORTE – ofiarował gitarę klasyczną, której nabywca również wzbogacił konto fundacji WOŚP. Zdzisław Podhorodecki – twórca hymnu Lubina – prezentował swoje ballady, fraszki oraz książkę autobiograficzną Mój drugi brzeg.

  • „(…) Gdy Zdzisław Podhorodecki przy pomocy przyjaciół wydał swoją książkę Mój drugi brzeg…, stał się swego rodzaju maskotką miejscowej inteligencji, która pokpiwała sobie po kątach, bo Zdzisław na co dzień jest kierowcą autobusu komunikacji miejskiej. Nikt nawet nie pomyślał, by zatroszczyć się o rozwój jego talentu, by mu pomóc… I tyle. Nie pojawiły się w księgarniach nowe dzieła Zdzisława. Pozostało wspomnienie i gorzki smak straconego talentu.(…)” [Tadeusz Stojek w: „Kompleks karła czy kurdupla”]

*Warto zauważyć, że na tej imprezie (WOŚP) mieszkańcy Lubina mieli okazję zobaczyć w akcji (wysłuchać gry na skrzypcach) Piotra Jasiurkowskiego, który kilka lat później, będąc najmłodszym uczestnikiem, zwyciężył w polskich eliminacjach i został finalistą reprezentującym nasz kraj na 11 Konkursie Eurowizji dla Młodych Muzyków w Berlinie. Zdzisław Podhorodecki natomiast został zaproszony do udziału w koncercie głównym na dużej scenie podczas Dni Lubina`1999 – mimo pokątnych pokpiwań miejscowej inteligencji.

cdn.

Andrzej Ossowski

Top