Ustronie. Ziemia lubińska

Miejscowość wzmiankowana po raz pierwszy w bulli kanonizacyjnej Św. Jadwigi, wystawionej przez papieża Klemensa IV w 1267 roku.

 

Reklama

Osada występuje pod łacińską nazwą „Villa albi” i jest wymieniana wraz z okolicznymi miejscowościami, które zobowiązane były płacić dziesięcinę dla klasztoru cysterek w Trzebnicy.

W XIII wieku wskutek kolonizacji osadników niemieckich nazwa osady uległa zmianie na Talbendorf, i w takiej formie przetrwała do wyzwolenia w lutym 1945 roku.
Przez długi okres czasu (XIV – XVI w.) miejscowość była siedzibą rodową rodziny von Lemberg, która władała także okolicznymi dobrami. W XVI wieku w miejsce starego dworu wzniesiono nowy, renesansowy dla rodziny von Rotkirch.
W okresie późniejszym do właścicieli Ustronia należeli: Artur Kerstan i kapitan Krischitz. Ostatnim, przedwojennym właścicielem miejscowego majątku był Reinhold Preiß, właściciel ziemski z pobliskich Toszowic. W miejscowym dworze mieszkali zarządcy majątku.
W 1945 roku dwór został podpalony i doznał znacznych uszkodzeń. W wyniku tego podczas prac remontowych w 1950 roku obniżono go o jedną kondygnację (dolną część mansardowego dachu z lukarnami).

Dwór w Ustroniu – stan przed 1945 r.

Henryk Rusewicz

Top