Kocie oczy znane są ze swojego charakterystycznego wyglądu. Jeśli są zdrowe, można je wówczas opisać jako jasne, przejrzyste, o wyrazistym kolorze. Pojawienie się na nich specyficznego zmętnienia powinno być dla właściciela zwierzęcia poważnym sygnałem alarmowym. Bardzo prawdopodobne, że zamglenie oka świadczy o rozwoju jednej z kilku groźnych chorób, które mogą nawet doprowadzić do częściowej lub całkowitej ślepoty.

Wzrok to dla kotów zmysł niezwykle ważny, choćby ze względu na to, że z natury zwierzęta te są urodzonymi drapieżnikami. Trudno wyobrazić sobie polowanie bez sprawnych oczu. Pojawienie się na nich od razu zauważalnego zmętnienia na pewno nie jest objawem pozytywnym. To wyraźny sygnał, że z narządem wzroku kota dzieje się coś niedobrego i czym prędzej należy zgłosić się z nim do weterynarza (najlepiej zwierzęcego okulisty).

Czym jest mętne oko u kota?

Mętne oko samo w sobie nie jest chorobą, a objawem. To nic innego jak przymglona, mleczna plama, która pojawia się na lub w gałce ocznej. Narząd wzroku przestaje być wówczas krystalicznie przejrzysty. Wygląda to tak, jakby kot miał na chorym oku dodatkową soczewkę, ewidentnie przeszkadzającą mu w widzeniu. Co więcej – gdy pojawia się takie zmętnienie, oko kota nie świeci w charakterystyczny sposób w ciemności. Mętnemu oku zwykle towarzyszą inne objawy, które mogą różnić się w zależności od głównej przyczyny pojawienia się problemu.

Mętne oko u kota – jaskra

Mętne oko może świadczyć o rozwiniętej u kota jaskrze. Jest to grupa zaburzeń narządu wzroku charakteryzujących się zwiększonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym. Charakterystyczne zamglenie gałki ocznej to tylko jeden z objawów tej choroby. Jaskra jest bolesna, a kot mocno ją odczuwa, co odbija się niekorzystnie na jego aktywności i samopoczuciu. Ponadto do symptomów schorzenia zalicza się łzawienie, częste mruganie, rozszerzone źrenice niereagujące na światło, obrzęk rogówki i spojówki, zaczerwienienie oka, niedomykającą się powiekę, zwichnięcie soczewki i wylewy śródoczne.

Jaskra jest niezwykle groźna. Nieleczona może szybko doprowadzić do całkowitej lub częściowej ślepoty. Jeśli ma się podejrzenie, że kot cierpi na to schorzenie, należy od razu udać się do weterynarza, który zleci przeprowadzenie odpowiednich badań diagnostycznych. Leczenie zależy od podłoża jaskry, gdyż ta może być pierwotna lub wtórna. W przypadku tej pierwszej wdraża się leczenie farmakologiczne lub chirurgiczne. Bardziej skomplikowane jest wyleczenie jaskry wtórnej. Tę wywołują zwykle inne stany chorobowe (np. nowotwory) i w pierwszej kolejności należy zniwelować główną przyczynę pojawienia się schorzenia.

Mętne oko u kota – zaćma

Zaćma, określana również jako katarakta, jest chorobą polegającą na zmętnieniu soczewki oka. Zmętniałe masy soczewki utrudniają promieniom świetlnym dotarcie do siatkówki. Efekt jest prosty – kot widzi gorzej. Zaćma może rozwijać się długo i w ukryciu. Często wykrywa się ją przypadkowo w trakcie rutynowych badań kontrolnych. Choroba może mieć podłoże genetyczne. Niektóre rasy są narażone na nią w szczególny sposób. Zaćma to również domena starszych osobników. Gdy na oku pojawia się charakterystyczne zamglenie, schorzenie wchodzi już w zaawansowane stadium.

Zaćmę usuwa się operacyjnie metodą fakoemulsyfikacji z wszczepieniem sztucznej soczewki. Im wcześniej wykryte schorzenie, tym większa szansa na całkowite wyleczenie. Zabieg jest skuteczny, ale może doprowadzić do pojawienia się skutków ubocznych, np. zmętnienia tylnej torebki soczewki. Ważne jest, by możliwie szybko interweniować po wykryciu niepokojących objawów.

Owrzodzenie rogówki

Inną przyczyną mętnego oka może być owrzodzenie rogówki, które z kolei wynika z uszkodzeń mechanicznych, bądź jest efektem np. kociej opryszczki. Poza zmętnieniem narządu wzroku schorzeniu towarzyszą takie symptomy, jak światłowstręt, ciągłe mruganie, łzawienie, wydzielina z oczu i drapanie. Herpreswirus doprowadza także do eozynofiliowego zapalenia rogówki i spojówki – przewlekłej choroby o charakterze obustronnym. Tu także jednym z objawów schorzenia, a konkretnie jego nawrotu będzie charakterystyczne bielmo na powierzchni gałki ocznej.

Standardowe owrzodzenia leczy się antybiotykami i kroplami do oczu. Z kolei sposób usunięcia eozynofilowego zapalenia rogówki i spojówek zależy od stadium choroby, najczęściej stosuje się leczenie miejscowe, łączone czasem ze specjalnymi zastrzykami podspojówkowymi.

Artykuł powstał przy współpracy z Centrum Okulistyki Weterynaryjnej Eyevet – https://eyevet.pl/pl.