Technika tłumienia strun – jedna z podstawowych umiejętności w grze na gitarze. Za pomocą tłumienia strun gitary wpływamy na artykulację, składniki akordów i wartości nut.

Reklama

Gra na gitarze wiąże się często z koniecznością tłumienia brzmienia niepotrzebnych w danej chwili strun. Szczególnie jest to istotne przy grze na gitarze elektrycznej współpracującej z przesterowanym wzmacniaczem. Gra na przesterze może stwarzać problemy z opanowaniem gitary i wydobywaniem dźwięku o pożądanej czystości. Jest na to rada. Trzeba odpowiednio tłumić struny.

Tłumienie lewą ręką

W grze 1-głosowej na jednej strunie i przechodząc na kolejną strunę, należy stłumić tę poprzednią, gdyż może wydawać ona delikatny przydźwięk. Jeśli włączamy przester (overdrive, distortion), to kiksy te zostaną dodatkowo spotęgowane. Należy nauczyć się poprawnego wytłumiania palcami lewej ręki użytych poprzednio strun. Lewa ręka powinna subtelnie wytłumiać struny i unikać pobudzania przypadkowych flażoletów.

Grając np. jakąkolwiek skalę, ćwiczenie zaczynamy od bardzo wolnego tempa i próbujemy układać palce lewej ręki tak, aby tłumić nimi sąsiednie struny. Jeśli gramy pierwszym palcem na strunie D4, to jego opuszka powinna delikatnie dotykać struny A5, a jego wewnętrzna strona (łuku palca) powinna tłumić struny G3, B2 i E1. Ćwiczymy takie ułożenie każdym palcem. Następnie próbujemy zagrać pentatonikę albo jakąś inną dobrze znaną skalę. Staramy się tłumić struny tym palcem, który jako pierwszy ustawiamy na nowej strunie. Oczywiście umiejętności tych nie nabędziemy z dnia na dzień. Należy przygotować się raczej na drogę przez mękę. Jeśli jednak do umiejętności tych dołożymy później perfekcję prawej ręki, to staniemy się prawdziwymi profesjonalistami.

Aby móc nieść prawą rękę i ponownie zaatakować struny, tłumienie musi w tym czasie przejąć lewa ręka. W tym celu zwalniamy nacisk palca (lub palców) wykonującego figurę akordu na gryfie w taki sposób, aby luźno obejmująca gryf ręka tłumiła wszystkie struny.

Niezbędna jest idealna synchronizacja lewej i prawej ręki. Lewa nieustanni e porusza się po gryfie i zmienia ustawienie palców. W tym czasie tłumi prawa ręka. Gdy prawa jest uniesiona lub zmienia swoje położenie tłumi lewa.

Perfekcyjne opanowanie gryfu gitary i mistrzowska kontrola nad strunami jest charakterystyczna dla gitarzystów pokroju Artura Lesickiego.

Prawdziwą szkołą przetrwania dla lewej ręki jest styl „Funky”, czego skrajnym przykładem może być to, że czasami uderza się tam kostką przez wszystkie struny, a brzmieć ma tylko jeden dźwięk (w tym czasie prawa ręka nie dotyka mostka!).

Więcej:
http://magazyngitarzysta….niem-strun.html

Andrzej Ossowski