Spotkałem kiedyś mężczyznę, który na tej ulicy, już po 1945 roku, się urodził (poród przyjmowała w domu akuszerka). Pokazał mi to miejsce.

Jeszcze inni wiedzą, gdzie to było i z dużą dozą dokładności wskazują na dzisiejszą ul. Pawią i lubiński kielich. To dobry trop. Dzisiejsza ul. Pawia to rzeczywiście najwyższy punkt Lubina (około 143 m.n.p.m.), górujący nad miastem. Świetne miejsce na posadowienie Wiatraka.

I rzeczywiście był piękny wiatrak. A ul. Wiatraczna, położona w niewielkiej odległości od centrum miasta (zaraz za niewielką wsią Zameczno (tereny dzisiejszej galerii Cuprum) zachęcała do spacerów. Widok z tego niewielkiego wzniesienia na dawny Lüben był przepiękny 🙂 Mieszkańcy ul. Pawiej, z numerów od 66 do około numeru 46 z pewnością zwrócili uwagę iż stare miasto znajduje się dużo niżej 🙂

A co gdyby nazwa „Windmühlenberg” wskazywała na większą liczbę wiatraków na wzgórzu. Jak to zweryfikować? Jak to sprawdzić??? Szukałem informacji na ten temat. I nagle jest. W moich zbiorach znalazłem zdjęcie. Jest to fragment pocztówki z około 1900 roku. Tzw. mozaiki. Wiatraków na Górze Wiatracznej było co najmniej trzy, cztery!

Więc jeszcze na koniec przybliżmy ten fragment pocztówki…

To nader ciekawe i jedyne takie zdjęcie jakie znam. Czyżby rzeczywiście jeszcze na przełomie XIX i XX wieku na Górze Wiatracznej stały aż cztery młyny, cztery wiatraki? Okazuje się, że Lubin powoli odkrywa swoje frapujące tajemnice. Szukamy dalej…

Autor: Marcin Owczarek

lubin-nasza-przyszloscia.pl